170 jaar Noordzeebadplaats Borkum

Om de aanwijzing als Noordzeebadplaats in 1850 te kunnen begrijpen, moet je een paar jaar terugspringen. Voordat de landchirurg Dr. Toen Johannes Ripking in 1838 door de koninklijke Hannoveraanse regering als eilanddokter werd aangenomen, stond de economie van Borkum er niet goed voor. Het eiland was nog in twee delen verdeeld; de bewoners van het oostelijke deel bereikten het andere deel van het eiland pas bij laag water. Bovendien bracht de Brits-Nederlandse zeeoorlog de walvisvangst tot stilstand. Dit resulteerde in een aanzienlijke daling van de bevolking van 1838 eilandbewoners (752) naar 1780 in 425. De belangrijkste bron van inkomsten was de landbouw, vooral de veeteelt. Pas in 1817 bezochten maar weinig mensen die op zoek waren naar ontspanning het eiland op vakantie. Er was nog geen toeristische infrastructuur, dus de eerste gasten brachten eenvoudigweg hun eigen bedden, serviesgoed en eten mee.

“Bij Moeder Visser”

dr. Ripkings opvolger, de chirurg Ferdinand Friedrich Rhode, die in 1850 zijn taak als eilandarts mocht aanvaarden, onderkende vanaf het begin het potentieel en de genezende kracht van Borkum. Net als zijn voorganger promootte hij zijn nieuwe werkplek ook met artikelen en advertenties op het vasteland. In zijn publicaties kon Rhode niet anders dan een kleine uithaal maken naar zijn hoofse buurman uit Norderney, die sinds 1800 het zegel van ‘badplaats’ mag dragen: ‘Hier leef je goed en onbeschaamd voor weinig geld; Hier voel je niet de druk van de zogenaamde etiquette; Hier kleedt iedereen zich zoals hij wil”, schreef de chirurg. Deze artikelen en de voor het eerst gepubliceerde kuuroordgastenlijst zorgden ervoor dat in 1850 ongeveer 252 zwemmers het eiland bezochten. Dit zou het jaar zijn dat de badplaats Borkum werd opgericht en vanaf dat moment kwam het succesverhaal in een stroomversnelling. Omdat ze het potentieel van het kusttoerisme onderkenden, ontwikkelde het eiland zich niet alleen snel in de daaropvolgende jaren, maar leerden de bewoners er ook van. In 1852 bouwde herbergier Jan H. Visser een zomertent naast zijn huis aan de huidige Wilhelm-Bakker-Straße en noemde deze “bij Moeder Visser”. Daar werden voor het eerst warme maaltijden aangeboden. Een voetpad van het stadscentrum naar het westelijke strand en een houten schuur voor aan- en omkleden verbeterden de toeristische infrastructuur. Dit was zelfs een subsidie ​​van 50 daalders voor het Oost-Friese landschap waard. Niet alleen op het eiland werd het toerisme steeds belangrijker, ook op het vasteland gebeurde er veel. In 1856 werd de spoorlijn tussen Rheine en Emden in gebruik genomen door de “Hannoversche Westbahn” en bracht steeds meer gasten uit het Rijnland en Westfalen naar Emden. Vanaf 1857 staken ze vandaar over met stoomschepen. Omdat de haven pas in 1888 werd gebouwd, meerden de schepen zo dicht mogelijk bij het zuidstrand aan en namen de gasten mee in boten en rijtuigen.

Eerste officiële badcommissie uit 1861

Terwijl de beginperiode nogal traag verliep, ging het daarna nog sneller. Het toenemende aantal gasten en betere verbindingen zorgden ervoor dat de zoon van de voormalige deurwaarder Uhlenkamp een hotel met restaurant bouwde. Er zouden meer hotels en eetgelegenheden moeten volgen. De verandering van landbouw naar toerisme als levensmiddel had plaatsgevonden en het ontwerp van de woonruimte ging hand in hand met de nieuwe bron van inkomsten. De eerste officiële badcommissie werd al in 1861 gekozen en bracht orde in de “toeristische” industrie. Ze bepaalde bijvoorbeeld de prijzen van de gastenkamers op basis van locatie en voorzieningen en creëerde zo een lijst met aanbiedingen. Ook bepaalde zij de vergoedingen voor badkarren, badtenten en schoonmaak van badlinnen. Met de opening van het eerste hotel nam ook het aantal gasten toe. In 1865 brachten 1.024 mensen hun vakantie door op Borkum, en in 1871 steeg dit aantal tot 1.422. Met de opening van de haven in 1888 bleef ook het aantal gasten zich positief ontwikkelen. In 1893 werd voor het eerst de grens van 10.000 overschreden, en twaalf jaar later is het aantal zwemmers al verdubbeld.

Deze bezoekersstroom is niet in de laatste plaats te danken aan de toegenomen aantrekkelijkheid. De badcommissie heeft uitstekend werk verricht en steeds nieuwe aanbiedingen gecreëerd. Tot op de dag van vandaag kan ze aanspraak maken op het muzikale aanbod in het muziekpaviljoen, ondersteuning bij de bouw van de melkstallen en de foyer inclusief de spoorlijn, en zo een sociale focus leggen, namelijk de lager gelegen boulevard op wat nu het noordelijke strand is. . Hotels in de stijl van kuurarchitectuur passen perfect in het groeiende kuuroord.

 De stads-, NBG- en Borkum-clubs werken hand in hand

Alleen de oorlogsjaren zouden de levendige gastenstroom tot stilstand brengen. Maar slechts twee jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog kon Borkum zich verheugen op meer dan 2 bezoekers en de opening van talrijke logiesgelegenheden, restaurants en pubs. Toen in 1968 de eerste autoveerboot ‘Rijnland’ werd geopend in gebruik werd genomen, steeg het aantal gasten weer snel van ongeveer 71.000 naar ruim 1975 vakantiegangers die in 100.000 voor het eerst naar Borkum reisden. Het culturele aanbod in het kuurgasthuis, het huidige cultuureiland, fascineerde vakantiegangers. Roy Black, Roberto Blanco en Rudi Carrell traden op en gaven concerten voor enthousiaste fans. Het zeewatergolfslagbad gebouwd in 1970 op de huidige locatie GezeitenlandSamen met de opening van het Noordzeeaquarium en het kinderspeelhuis zorgt het bij typisch Noord-Duits weer voor veel vermaak, ook buiten het strand. Via trainingskampen voor voetbalteams uit de Bundesliga, de Stranddagen Borkum, het Holi-festival, diverse strandfeesten, culturele festivals, beachvolleybaltoernooien en strandzeilregatta's, georganiseerd en ondersteund door de vele verschillende Borkum-clubs en het Nordseeheilbad Borkum GmbH, blijft het eiland nog steeds heeft vandaag de dag een grote aantrekkingskracht. Het resultaat: in 2017 bereikte het bezoekersaantal voor het eerst de 300.000. Met het ambitieuze project “Borkum 2030 – Borkum als klimaatneutraal eiland” Het eiland heeft de afgelopen jaren naam gemaakt buiten de Duitse grenzen en kan zich verheugen op vele financieringsprojecten en moderniseringen dankzij de grote inzet van de stad en haar dochteronderneming, de NBG, en de nauwe samenwerking met de eilandbewoners. De kern, de brede stranden en de deels ongerepte natuur zullen echter altijd blijven bestaan ​​en symbool staan ​​voor het karakter van Borkum. “In al onze projecten vinden wij het essentieel om de Borkumse cultuur en de geschiedenis van het eiland mee te nemen en op de voorgrond te brengen. Of het nu gaat om de spa-architectuur, de typische eilandflora en -fauna of de clubs met hun levende tradities. Zonder het verleden van Borkum kunnen we de toekomst niet aan. Het maakt deel uit van onze identiteit en daarom een ​​belangrijk onderdeel bij het vormgeven van onze levenskwaliteit”, zegt Göran Sell, algemeen directeur van de NBG.

Bron afbeelding: Homeland Association of the Island of Borkum eV