De drie bakens van Borkum

Dat zijn de Grote Kaap en de Kleine Kaap in het centrum van het dorp en het Oostbaken ver in het Oostland. Ik ben een keer op pad gegaan en heb de navigatiehulpmiddelen eens goed bekeken.

De Grote Kaap

Het 23,4 meter hoge bouwwerk werd in 1872 gebouwd en markeerde ooit de weg langs het eiland Borkum. De van zee komende schepen konden zo de naderingsboei voor de Oostereems vinden met dekpeiling Oude Vuurtoren. Net als de Kleine Kaap was de Grote Kaap gebouwd van rode bakstenen. Daarmee is het een van de weinige bouwwerken in zijn soort die van dit materiaal zijn gemaakt – het topteken daarentegen is van hout. Voordeel van bakstenen: dankzij de stevige constructie hoeven de gebouwen niet voortdurend te worden gerenoveerd zoals hun houten ‘broertjes en zusjes’. Deze moeten door invloed van het weer na ongeveer 30 jaar worden vervangen. Wie de Grote Kaap een keer wil bezoeken, moet naar de Knappschaftsklinik, het revalidatiecentrum, in de Boeddinghausstraße rijden. Daar steekt de imposante toren boven alles uit.

De Kleine Kaap

Net als zijn grote broer, diende de Kleine Kaap ooit als navigatieteken voor de zeescheepvaart. Met behulp van dekpeiling Oude Vuurtoren konden de zeelieden de weg naar de ton voor de Westereems vinden. Met een hoogte van 11,7 meter is hij een stuk kleiner dan de Grote Kaap, die 650 meter verderop ligt. Wie de kleine versie wil bezichtigen, loopt via de bovenste promenade langs Hotel Hohenzollern en ziet de toren dan al van verre liggen. Helaas is er geen rechtstreekse weg naar de Kaap, maar op een informatiebord bij de verbindingsweg Hotel Miramar en de parkeerplaats bij het Engel’se Pad staat alle belangrijke informatie. Overigens: beide Kapen werden betaald van de Franse herstelbetalingen aan Duitsland na de Duits-Franse oorlog. Übrigens: Beide Kaaps wurden aus Reparationszahlungen Frankreichs bezahlt, die nach dem deutsch-französischen Krieg an Deutschland geleistet wurden.

Het Oostbaken

Op maar liefst negen kilometer van het dorpscentrum, diep in het Oostland, rijst het Oostbaken op uit een zeven meter hoge duin. Met een hoogte van ongeveer 7,30 meter en een zes meter hoge ‘paal’ dient hij nog steeds als oriëntatiepunt voor kleinere schepen. Het indrukwekkende van het Oostbaken is niet zozeer het bouwwerk zelf, maar de omgeving. Duinen, kleine bossen, een gevarieerde flora en fauna en ongerepte natuur in een straal van enkele kilometers. In alle richtingen zie je het strand en de zee, bij schemering schijnt het licht van de Nieuwe Vuurtoren je tegemoet en altijd hoor je wel ergens het geluid van vogels of damherten. Oriëntatie dus niet alleen voor zeelieden. En als je al helemaal naar het Oostbaken bent gelopen, is het niet ver meer naar Hooge Hörn. Dit ligt op drie kilometer afstand van de nabijgelegen Rosenbunker. Op dit eenzame stukje aarde voelt het alsof je in een compleet andere wereld bent. Adem hier eens lekker diep in.

Tip: In ons blogartikel over de vuurtorens van Borkum vind je alles wat je moet weten over de bakens van ons eiland.